Əbu-Dabidəki Şəhrizadın Cəbrayıl həsrəti

Xaricdəki soydaşlarımızın hər hansı rəsmi vəzifədə çalışması, elimi işlə məşğul olması, müəllimlik etməsi bizlərə qürur verir. Belə insanlar Azərbaycanın xaricdə elitar simasıdır. Əslində, belə insanlarla tanış olmaq, onları tanımaq sanki canlı xəzinə tapmağa bənzəyir. Azərbaycan oxucusu üçün tapıntı olan və uzun müddətdir ki, Birləşmiş Ərəb Əmirliklərində ölkəmiz layiqli şəkildə elm dünyasında təmsil edən Şəhrizad Süleyman xaricdəki belə soydaşlarımızdan biridir.

Öncə qeyd edək ki, Şəhrizad Süleyman Bakı şəhərində ziyalı ailəsində anadan olub. Atası kimyaçı-alim, anası riyaziyyatçıdır. Bakı şəhəri Yasamal rayonu 21 saylı orta məktəbdə təhsil alıb. 1994-cü ildə atası Tofiq Süleymana BƏƏ-nin Şarca əmirliyindən iş təklifi gəlir. 1994-cü ilin sonlarında Şəhrizadın ailəsi Birləşmiş Ərəb Əmirliklərinə köçür. BƏƏ-də təhsilini davam etdirən Şəhrizad 1999-cu ildə Əl-İbda qızlar məktəb-mədrəsəsini müvəffəqiyyətlə bitirərək Əcmən Universitetinin “İctimai əlaqələr və media” fakültəsinə daxil olur. 2005-ci ildə ali təhsilini başa vurduqdan sonra bir müddət Təhsil Nazirliyində məsləhətçi çalışır. 2007-ci ildə Əl-Şarika televiziyasından gələn iş təklifini qəbul edən Şəhrizad televiziyada çalışmağa başlayır. 2012-ci ildən Abi-Dabi Universitenin əməkdaşı olan həmyerlimiz beynəlxalq əlaqələr kafedrasında çalışır və eyni zamanda Zəyid Universitetində ictimai əlaqələrdən dərs deyir.
Sevindirici haldır ki, Şəhrizad Süleymanın fəaliyyəti və yaradıcılığı əcnəbi yazarların da diqqətini cəlb edib. Elə oxucularımız üçün daha maralı olar deyə, Şəhrizad Süleymanı iraqlı tənqidçi Mustafa Hamid Əl-Bayatinin “Məcəllətil əl-ədəb əl-arabi” ədəbi dərgisində çap olunan yazısından daha da yaxından tanıyaq: 

Şəhrizadın düşüncələri…

Ərəb ölkəsində yaşayan, böyük bir coğrafi məkanda Vətəni Azərbaycanı ləyaqətlə təmsil edən gənc aydınlarımızdan biri də Şəhrizad Süleymandır. Bakı şəhərində, ziyalı ailəsində dünyaya göz açan bu xanım artıq uzun illərdir doğmaları, ailəsi ilə bərabər, Vətənindən uzaqda, Birləşmiş Ərəb Əmirliklərində yaşayır. Yaşadığı ölkədə ali təhsil almış və Əbu-Dabi Universitetinin əməkdaşı olan Şəhrizad şərqşünas, elmi-araşdırmaçı, tədqiqatçı kimi tanınmaqla yanaşı, azərbaycan, ərəb, türk dillərində şeir, hekayə, povest və bir çox publisistik yazıların müəllifidir. Xeyli sayda tədqiqat xarakterli məqalələri, müxtəlif mövzularda maraqlı hekayələri, esseləri, publisistik yazıları Azərbaycan, Birləşmiş Ərəb Əmirlikləri və eləcə də, digər ərəb ölkələrinin dövri mətbuatında müntəzəm dərc olunur.
Şəhrizadın yaradıcılığı çoxsahəlidir, əruz, heca, sərbəst vəzndə söz nümunələri yazıb-yaradır və özünəməxsus poetik dili, üslubu onu oxuculara daha da yaxınlaşdırır, sevdirir. Onun poetik sözündə, şeirlərində bir dünya yaşayır.

… Poeziyaya sığan bir dünya…

Şəhrizadın şeirləri sinəsi qəriblik nisgili ilə od tutub yanan, qürbətdə keçən bir şairə ömrünün acılı-şirinli günlərinin misraya çevrilən harayı, naləsidir:

Fəraq salan talelərdən, yollardan
Uzaq düşür, gözdən itir qatarlar
Dünyada hər anın öz hökmü olur 
Məchul bir döngədə bitir qatarlar. 
Ömür karvanında yol gedənlərə 
Ayna kimi baxıb gedir qatarlar.

Şəhrizadın şeirlərində, qələmə aldığı qəzəllərdə təlatümlü, ağlı-qaralı dünya kiçilir, ölkələr, qitələr arasındakı uzun-uzun məsafələr qısalır, kahkəşanlı cahan bir ovucluq olur sanki… Qürbətdə yaşasa da, onun aləmində dünya vətəndən, vətən isə, doğulduğu diyardan, eldən, obadan başlayır:

Bağrımı qan eylədi nari-fəraq, qürbətdə hicran, ağlaram
Kövkəbi-tale bəxtimdən iraq, xatiri-viran ağlaram
Ya Rəb bikəsi-zarəm, aç babi-nicat ey qadiri-sübhan 
Kəmali-yəslə pərişan könlüm, çeşmi-nigaran ağlaram.

Doğma yurdunun şehli səhərləri, laylalı axşamları, axar suları, ətirli iydə ağacları, sarı sünbüllü çölləri, bahar müjdəli gül-çiçəkləri, durna qatarı, gecənin sarvanı bədrlənmiş ay, göy üzünü dolaşan bulud karvanı, ağ örpəyə bürünən, əzəməti ilə tarixə meydan oxuyan dağların dumanı, yaşı yüz illərlə ölçülən çinarın həzin xışıltışı, bulaqların zümzüməsi, ocağı gur yanan, qonaqlı-qaralı yurd yerləri onun uşaqlıq yaddaşına əbədi həkk olunub. Lirik, həzin misralarda müəllifin cani-könüldən bağlı olduğu doğma yurdun müqəddəs rəmzinə çevrilən simvolların poetik şərhi verilir:

Uşaqlıq çağımın xatirəsisən
Həsrətli yuxumun müsafirisən
Qürbətdə könlümün həzin səsisən
Cəbrayılda qalan tənha çinarım.

Misraların səmimiliyi, hiss-həyəcanların təbiiliyi, fikir və duyğuların sirayətediciliyi xüsusi poetik ovqat doğurur. Paralanmış vətənin harayını, yaralı torpaqların iniltisini, yadların tapdağı altında inləyən yurd yerlərinin fəryadını, viran qalmış evlərin, sönmüş ocaqların yetim görkəmini, şah vüqarlı Qarabağ dağlarının axıtdığı göz yaşlarını qəlb yanğısı ilə qələmə alan Şəhrizadın şeirləri oxucunu həzin notlara kökləyir: 

Elatım didərgin, eldən aralı
Xan Arazım, Xudafərin yaralı
Əsirlikdə Xarı bülbül saralı
Qaldı yetim, arxasız Diridağı.

Xalqa, vətənə, insanlara, yurdun hətta qurumuş çiçəyinə, saralmış yarpağına, mamırlı daşına belə, ülvi məhəbbətlə döyünən şairə ürəyinin böyüklüyü qarşısında heyrətlənməmək mümkün deyil. Vətən torpağına, doğulub boya-başa çatdığı yurda tükənməz sevgi Şəhrizadın qələmindən süzülən misraların əsas leytmotivini təşkil edir. Bu sevgi fonunda doğma Vətənin, ana təbiətin əsrarəngiz gözəlliklərinin bədii ifadəsi yüksək ustalıqla və böyük ilhamla tərənnüm olunur. Belə ki, müəllifin əlvan, poetik, emosional vasitələrlə təcəssüm etdirdiyi fikirlər, saf duyğular oxucunun zehnində və könül aləmində güclü əks-səda doğurur:

Divarları ələmdən,
Kədərdən kif bağlayan
Evimi axtarıram.
Uşaqlıq çağlarımı
Kənddəki dostlarımı
O qayğısız günləri
Ən xoş keçən illəri
Sazla-söhbətlə dolu
Nişan, toy-düyünləri,
Yurd itkisindən uzaq
Yaşayan insanları,
Elatı axtarıram…
Yaz aylarında açan
Ətirli çiçəkləri,
Əlvan xalıya bənzər
Çəmənləri, ləkləri
Bahardan müjdə verən
Bənövşəni, nərgizi
Ruhuma sığal çəkən 
Xan çinarı, kəhrizi
Su başında toplaşan
Səhəngli qız-gəlini
Axşamüstü Arazdan
Sərin əsən mehini
Dünyanın gərdişindən
Xəbərsiz dövran sürən
Növrağı pozulmayan
Övliyalar elini,
Doğma Cəbrayılımı
Obamı axtarıram…

Şəhrizad qələmə aldığı şeirlərdə Azərbaycan təbiətinin gözəlliklərini vəsf etməklə yanaşı, müqəddəs ana məhəbbətindən söhbət açır, tarixi keçmişin şanlı səhifələrini vərəqləyir, qışın sərt şaxtasında, yayın qızmar istisində, yağışlı-çiskinli havalarda Vətənin gecə-gündüz keşiyini çəkən, hər bir qarış torpağı göz bəbəyi kimi qoruyan qəhrəman Azərbaycan əsgərinin rəşadətindən, şücaətindən sonsuz qürur duyur:

Keçilməz qaladı Vətən, keçilməz
Mübariz ərənlər yolundan dönməz
Zirvədəki bayraq bir daha enməz
Zəfər səninlədir igid əsgərim!

Şəhrizadın qərib ruhunu yurd itkisi, Qarabağ acısı göynətsə də, ümidini itirmir, əksinə, zəbt olunan əzəli torpaqların işğaldan azad olunacağı və Azərbaycan bayrağının Şusada, Laçında, Ağdamda, Füzulidə, Cəbrayılda, Zəngilanda, Qubadlıda, Kəlbəcərdə qürurla dalğalanacağı qələbə gününü səbirsizliklə gözləyir:

İgid, ərənlər ordusu
Qarabağı alaydı kaş
Azərbaycan bayrağını
Cəbrayılda asaydı kaş
Qarabağ azad olundu
Xoş müjdəli bu xəbəri
Ərəbistan torpağında
Sevincimdən ağlayaraq
Özüm elan edəydim kaş!
Cəbrayıla gedəydim kaş
Qarabağa gedəydim kaş! 

Çoxcəhətli yaradıcılığa malik bir qələm sahibi olan Şəhrizadın şeiriyyatı ilə yanaşı, bədii publisistikası da cəlbedicidir. Özünəməxsus yazı tərzi, dil-üslub məziyyəti var. Onun publisistik dili də, şeirləri kimi o qədər rəvan, axıcıdır ki, insan oxuduqca oxumaq istəyir. El-oba, yurd həsrəti, işğal olunmuş torpaqların ağrısı, göynərtisi, sızıltısı Şəhrizadın nəsrində də əsas yer tutur: “Vətən, torpaq, doğma yurdun dağı, daşı, havası, suyu fövqəladə cazibə qüvvəsi ilə harada yaşamasından asılı olmayaraq, insanı daima özünə tərəf çəkir. Hər bir kəsə doğulduğu, üzərində ilk kövrək qədəmlərini qoyduğu torpaq müqəddəsdir, əzizdir. Lakin erməni adlı zalım qəsbkar məni doğma, müqəddəs torpağımdan məhrum etdi. O erməni ki, tarix boyu bizlərə düºmən, qənim kəsilib” – deyərək fəryad qoparan yazıçı düşmənə qarşı nifrətini kəskin şəkildə ifadə edir. 
Vətənlə bağlı uşaqlıq xatirələrini ərəb dilində qələmə alan Şəhrizadın “Xavatır Şəhrizad” (Şəhrizadın düşüncələri) kitabı illər öncə çap olunmasına baxmayaraq bu gün də öz aktualliğını qoruyub saxlayır. Kitabın ilk səhifəsində nisgil dolu qərib ruhun Vətən harayı poetik misralarla oxucuya çatdırılır:

Başı uca dağlarına
Bir quş olub uçaydım kaş
Dağlarından pərvazlanıb
Xan çinara qonaydım kaş.
Min nemətli, bərəkətli
Torpağından öpəydim kaş
Kəhrizinin buz suyundan
Bir doyunca içəydim kaş.

Qürbətdə yaşayan Şəhrizadın xatirələr məcmuəsində qəlbində daşıdığı Qarabağ yükünü, ağrılarını duymamaq mümkün deyil. Vətənə, torpağa bağlılıq, milli təəssübkeşlik hissi müəllifin “Zikrayət” (Xatirələr) kitabında yer alan xatirələrində daha qabarıq şəkildə əks olunub: “Hər qarışı mənə əziz olan doğma Cəbrayılım illərdir düşmən tapdağı altında inildəyir, yaralı aslan kimi durmadan nərə çəkir. Lakin nə hayına hay verən tapılır, nə də, imdadına yetişən… Uzun illərdir ata-baba yurduma, doğma torpağımın qoxusuna, tər çiçəklərinin ətrinə həsrət qalmışam. Tale ağacının ən nisgilli budağına qonan, qanadı qırıq quş misali bu həsrətin yanğısı qəlbimi yandırır-yaxır…”
Kitabla tanış olan ərəb oxucu xəyalən Azərbaycanın, Qarabağın, Şuşanın, Laçının, Cəbrayılın, habelə Şirvanın səfalı məkanlarını qarış-qarış gəzir, Şamaxı elindən keçərək Ağsu dolaylarını, Şeyx Dursun türbəsini, Araz boyu kəndləri, Ziyarət dağını dolaşır, o diyarın saf havasını udur, o torpağın qoxusunu, güllərin, çiçəklərin ətrini alır, kəhrizin diş sızladan buz kimi soyuq suyundan içir, Xan çinarın qalın gövdəsindən asılan yelləncəkdə yellənir, o dövrün insanları, adət-ənənələr, qədim dövrlərdən soraq verən tarixi məkanlar, minilliklərin süzgəcindən süzülüb gələn dəyərlərdən, dədə-babalardan, sözlü-söhbətli ağbirçək nənələrdən miras qalmış zəngin mədəni irsdən, ləziz Azərbaycan mətbəxindən, milli və dini bayramlardan ətraflı məlumat alır: “Bax, uzaqdakı o təpəni görürsən?… Təbiətin şah əsəri olan “Kar çinar”ın yanındakı, köhnə yurdla təzə yurd arasında yerləşən hündür təpəni deyirəm. O təpədən Araz vadisi ovuc içi kimi görünür. Uca təpədən ətrafı seyr edən insan sanki əsrarəngiz gözəlliklər aləminə qədəm qoyur. Dağlara doğru ilan kimi qıvrılan yollar, bağ-bağatlı kəndlər, hündür ağaclar arasında baş-başa verən evlər, üzümlüklər, taxil zəmiləri, lal-dinməz axan Araz çayı, dəmiryolu relsləri ilə hərəkət edən qatarlar… Əsrlərdir baş verən hadisələrə, qanlı savaşlara, çəkişmələrə, xoş və kədərli günlərə şahidlik edən uca təpədən kimlər keçməyib?!… Karvanlar, qoşunlar, səyyahlar, tarixi şəxsiyyətlər… O təpənin üstündə at belində doğulub, ox və qılınc sədaları altında yaşa dolan Elat igidləri namərd düşmənin gözünü ovublar. Döyüş meydanından qalib çıxan ərənlər qürub edən günəşin al-qırmızı şəfəqləri altında yallı gediblər. Kəhriz başında durna qatarı kimi sıraya düzülən kəlağayılı, çiyni səhəngli qız-gəlinlər toxuduqları xalı-gəbələrdən söhbət açıblar…” 
Müəllif “Zikrayət” (Xatirələr) kitabında daha sonra qeyd edir: “Dünyada insanı valeh edən, heyrətləndirən tarixi, gəzməli, dincəlməli məkanlar çoxdur. Mən bir çox xarici ölkələrdə, əcnəbi məmləkətlərdə səfərlərdə olmuşam. Lakin mənim aləmimdə doğma yurdum bütün gözəlliklərin fövqündədir. Bir sözlə, Vətənim dünyanın ən gözəl cənnət məkanıdır!”

Vətən yanan çıraqdır 
El-obada, ocaqda
Vətən müqəddəs nəğmə
Səslənir hər dodaqda
Vətən müzəffər şahin 
Sıldırım qayalarda
Vətən bir Xarı bülbül
Cənnəti-Qarabağda
Vətən ətirli gülab
Badi-səba yaylaqda
Vətən minillik tarix
Zəngin, ulu torpaqda
Vətən hakimi-hissim 
Hər yazdığım varaqda
Vətən müştaqi-qərib 
Yurdum məndən uzaqda…

Onun qərib könlündən diz çöküb doğma yurdun torpağını öpmək, kəhrizin saf suyundan içmək, uca dağların əlçatmaz zirvələrində qıy vuran qartalların uçuşunu seyr etmək, al-əlvan güllərin rayihəsini qoxulamaq, zümrüd meşələrdə nəğmə oxuyan quşların səsini eşitmək, sakit axan Arazın pıçıltısını dinləmək, Xan çinarla dərdləşmək keçir:

O qayalar məktubumdur
Qanadı qırıq, talesiz
Üzgün göyərçinlərə…
Mavi dalğalara atılan
Kədərli yaş axıdan
Solğun yasəmənlərə…
Qanlı torpaq ağı deyir
Öz ruhundan ayrı düşən
Hal-əhvalı pərişan
Küskün didərginlərə…

Şəhrizadın yaradıcılığında doğma Vətənin çağdaş mənzərəsi sadəcə bir təsvir kimi deyil, tarixilik mahiyyəti daşıması baxımından da diqqət çəkir. Bu sayıq yanaşmadan ərəb oxucu bir çox tarixi məlumatlar əldə edir. Onun poeziyasında, hekayələrində, publisistikasında, eləcə də, bədii tərcümələrində dövrün ictimai-siyasi mənzərəsi canlanır, keçmişlə bu gün qovuşur və bu zaman kəsiyindən, sabah, gələcək görünür… Ümid, arzu, istək, səadət dolu gələcək… Bu qürbətdə yaşayan, amma qəlbi hər zaman Azərbaycan həsrəti ilə döyünən bir Vətən övladının ürəyində yanan ümid işığıdır:

Qatar gedir qürbət elə,
Gözlərdə yaş gilə-gilə
Düşdük burulğana, selə 
Dərdlər var ki, gəlməz dilə
Qəm qarışdı əsən yelə
Ağ dən düşür qara telə
Son nəfəsdə olsa belə
Qərib könül Vətən istər. 

Ədəbiyyatşünaslıq, poeziya, publisistika və mütərcimlik Şəhrizadın sadəcə iş həyatının cizgilərini deyil, eyni zamanda ruhi aləminin, mənəvi dünyasının, əqidə və məfkurəsinin hüdudlarını da müəyyənləşdirir. Bu sərhədlər təkcə Azərbaycanla məhdudlaşmır, bütün Türk dünyası, ərəb və ümimilikdə Şərq dünyasını əhatə edir. Həyatında baş verən önəmli hadisələri, şahidi olduğu qəribə olayları, müxtəlif ölkələrə səfər təəssüratlarını qələmə alan yazarın ərəb dilində nəşr olunan başqa bir kitabı “Mədinətil riyah” (Küləklər şəhəri) adlanır. Kitabda cəmiyyət içində öndə olan ictimai xadimlərin, məşhur simaların, müxtəlif təbəqələri, bölgələri təmsil edən fərqli dünyagörüşlü insanların həyat hekayələri yer alıb. Məlum səbəblərdən gizli saxlanılan, vaxtında deyilib yazılması mümkün olmayan bir çox mübhəm mətləbləri, cəmiyyətdən gizlədilən reallıqları, acı həqiqətləri bir sözlə, həyat gerçəkliklərini qələmə alan müəllifin bu kitabı ərəb oxucuları tərəfindən maraqla qarşılanıb. 
“Qadın sirri açılmayan bir ulduza bənzəyir… Xöşbəxt anlarında bərq vurur, kədərli günlərində öz parlaqlığını itirir. Qadının özünə aid bir dünyası var. Öz dünyasında yalnız olan qadın daxili aləminin əsirinə çevrilir… Əgər qadın gördüklərini, bildiklərini qarşısındakı şəxsin üzünə vurmursa və onu sakitcə seyr edirsə, vaxt gələcək qarşı tərəf xəyanətinin cəzasını çəkəcək… Çünki, ağıllı qadın lazımi məqamda şah gedişi ilə hər kəsi mat qoya bilir!” – bu fikirlər Şəhrizadın fəlsəfi düşüncələrini əks etdirən “Əl-mara vul hob” (Qadın və sevgi) kitabındandır. Fəlsəfi-psixoloji esselər toplusunda müəllif qadın dünyası, zərif cinsin zəngin mənəvi aləmindən söhbət açır. 
Azərbaycanlı şərqşünas alim Aida İmanquliyevanın elmi fəaliyyəti haqqında qələmə aldığı “Cövhərətil Şərq” (Şərqin gövhəri) kitabı Şəhrizada böyük uğur gətirməklə yanaşı, Körfəz ölkələrində ərəb oxucularının böyük marağına səbəb olub. 
Müəllif A.İmanquliyevanın şərqşünaslıq elminə verdiyi töhfələrdən, məhcər ərəb ədəbiyyatının öyrənilməsində xidmətlərindən söhbət açmaqla Azərbaycan alimini ərəb dünyasına tanıdır. Küveyt, Bəhreyn, Oman, BƏƏ-nin müxtəlif universitetlərində Şəhrizadın təşəbbüsü ilə kitabın təqdimatı keçirilib, Abu-Dabi, Əl-Şarika beynəlxalq kitab sərgilərində nümayiş olunub. “Cövhərətil Şərq” kitabının Azərbaycanda təqdimat mərasimi bir neçə il öncə Bakı Dövlət Universitetində Aida xanım İmanquliyevanın 70 illik yubileyinə həsr olunan beynəlxalq elmi konfransda keçirilib. 
Şəhrizad eyni zamanda, bədii tərcümə ilə də məşğuldur. Məşhur türk şairi Hazim Hikmətin şeirlərini ərəb dilinə, o cümlədən, dünya şöhrətli ərəb şairləri Nizar Kabbani, Əhməd Şoiqi, Mahmud Dərviş, Nazik əl-Mələikə poeziyasından ana dilimizə bədii tərcümələr edir:

Ey insanlar, duyun məni
Alagözlü Bilqeyisim şəhid oldu
O dəhşətli hadisədə
İblislərin, şeytanların əli ilə
Al qanlarla suvarılan,
Terrorun qurbanı oldu. 
Dünya, sənə səslənirəm:
Söylə, budurmu ədalət?!
Yaxın Şərqdə hökm sürür
Avam, nadan bir cəhalət
Bir qadının ölümünə qıyanlara
Nə ad verim?!…

Onun tərcümə etdiyi bu misralar çağdaş Şərq ədəbiyyatının böyük simalarından biri olan Nizar Kabbaninin “Bilqeyis” poemasındandır:
Bilqeyisim…
Sən Dəclənin sakit-sakit ləpələnən sularında
Şahə qalxan bir dalğasan
Bülbüllərin avazısan
Dəniz rəngli o masmavi gözlərinə
Ürəyimi sərinlədən sözlərinə
Sənin nurlu çöhrəndəki təbəssümə
Kimlər qıydı?
Həyatıma məlhəm olan təbibimə
O qızılı hörüklərin sahibinə
Bağdadımın gözəlinə, mənim sarı gəlinimə
Nazlı yarım, taleyimin günəşinə
Kimlər qıydı?… 
N.Kabbani yaradıcılığını araşdıran Şəhrizad şairin adına təsis olunmuş mükafata layiq görülüb. O, ərəb ölkələrində keçirilən poeziya günlərinin, şeir gecələrinin fəal iştirakçısıdır. Onun ərəb poeziyasından etdiyi tərcümələr Azərbaycan mətbuatında dərc olunur, müxtəlif saytlarda yer alır. Bədii sözə çox böyük dəyər verən, hər kəlməyə məsuliyyətlə yanaşan Şəhrizad eyni zamanda, klassik Şərq ədəbiyyatı və müxtəlif xalqların şifahi xalq ədəbiyyatı ilə yaxından maraqlanır.
Əbu-Dabi Universitetinin ictimai əlaqələr kafedrasında çalışan Şəhrizad tələbə və müəllim heyətinin hörmətini qazanıb. Ərəb aləminin məşhur universitetlərində alimlər, doktorantlar, tələbələrin iştirakı ilə mütəmadi olaraq diskusiyalar təşkil edən Şəhrizadın əsas məqsədi Azərbaycanı tanıtmaq və ölkəsi haqqında müsbət rəy yaratmaqdır. Universitet xətti ilə müxtəlif ölkələrdə keçirilən elmi konfranslarda, beynəlxalq simpoziumlarda, forumlarda fəal iştirak edən Şəhrizad mötəbər tədbirlərdə Qarabağın erməni qəsbkarları tərəfindən işğal olunması, Azərbaycanın qan yaddaşının ən kədərli səhifəsi olan Xocalı soyqırımı, azğın sovet ordusunun 1990-ci il 20 yanvar tarixində əliyalın, məsum insanlara qarşı törətdiyi vəhşiliklər barədə çıxışlar etməklə Azərbaycanın haqq səsinin dünya ictimaiyyətinə çatdırılmasında Vətən övladı kimi öz köməyini əsirgəmir. Şəhrizad Azərbaycanın, doğma Vətəninin ağrı-acıları ilə nəfəs alan, onun uğurlarına sevinən, dərdinə-sərinə yanan vətənpərvər xanımdır. Qərib ellərdə, əcnəbi məmləkətlərdə tək başına Vətən, Azərbaycan, Qarabağ adına mücadilə aparır. Düşmən tapdağı altında inildəyən Qarabağın dərdini, münaqişənin gerçək mahiyyətini ərəb oxucuları Şəhrizadın yazılarından yaxından öyrənə bilir, bu haqda ətraflı məlumat alırlar. Bu barədə qələmə aldığı yazılar Birləşmiş Ərəb Əmirliklərinin dövri mətbuatında dərc edilir, televiziya və radio proqramlarında işıqlandırılır. 
Doğma elindən uzaqda, qürbət diyarda yaşamasına baxmayaq, canı qədər sevdiyi Vətəninin vəsfindən doymayan, qərib ruhlu Şəhrizad gecə-gündüz çalışır, yazıb-yaradır. Çoxsaylı oxucular adından bu zərif xanıma yeni-yeni yaradıcılıq uğurları diləyirəm. Doğma elin, həsrətini çəkdiyin gözəl Qarabağda görüşmək diləyilə…(turkustan.info)

Mustafa Hamid Əl-Bayati
Məcəllətil əl-ədəb əl-arabi”-2012