İsmixan Didərginin şeirləri

Mənim sizdə nəyim qaldı?

"Qarşı duran, qarlı dağlar,"

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Ötüb-keçən, gözəl çağlar,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Həm kövrəyəm, həm də kürəm,

Sızıldaram, yoxdu şirəm.

Günlər keçir birəm-birəm,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Xatirələr çözələnir,

Köhnə dərdim təzələnir.

Ürək mənlə məzələnir,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Ürək nədir?- yanar çıraq,

Alovlanır varaq-varaq.

Tüstülənən təndir, ocaq,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Ötüb keçdi gənclik çağı,

Telli sazım söylər ağı.

Şişpilləkan, Qonurdağı,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Yurd nə şeydi, bilməz naşı,

Yenə göynər bağrım başı...

Bəzirxana, qalaq daşı,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Ağ yoxuşa, Sarınərə,

"Vida" dedim neçə kərə.

Yelli gədik, Çətin dərə,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Çalmalıdan əsir sazaq,

Xəzəl tökür qucaq-qucaq.

Arxacqaya, Qumlu bulaq,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Ey müqəddəs düzüm, çölüm,

Dədə yurdum, ağır elim.

Göz bəbəyim - Göyçəgölüm,

Mənim sizdə nəyim qaldı?

Həsrət-həsrət mələmişəm,

Bulud kimi ələmişəm.

Demək, sizdə köləymişəm...

Mənim sizdə nəyim qaldı?

***

Əl atıram 

Dənizlərə qarışmışam,

Köpüklərə əl atıram.

Tümən-tümən səpən canım,

Qəpiklərə əl atıram.

Fələk nərdi verib tuza,

Kim oynaya, kim uduza...

Qarışmışıq dələduza,

Şəpiklərə əl atıram.

İsmixanam, yetməz bəyan,

Nə qohum var, nə də həyan.

Hərdən-hərdən mənə dəyən,

Təpiklərə əl atıram.

***

   ...MƏNİ DƏ ÇAĞIR

Qış günü sovuşub gələndə bahar,
Göylər gah qımışıb, gah ağlayanda...
Dəyişib donunu tikanlı kollar,
Yağış çimdirəndə bizim yaylağı,
Dağ çayı dərədə layla çalanda,
Tovuz tamaşalı göyün qurşağı
Bu dağdan o dağa körpü salanda.
Gördün ki, üfüqdən yerə nur yağır,
Məni də harayla, məni də çağır!

Kəklik oxuyanda qaya başında,
Qartal qayalarda qıy vuran zaman;
Çadırlar ağarıb yalın qaşında,
Çoban tütək çalıb hay vuran zaman.
Həyat qaynayanda, aşıb-daşanda,
Quşlar gözəlliyə nəğmə qoşanda,
Utancaq qızların yanaqlarıtək
Gördün ki, qızarır döşdə çiyələk,
Uşaqlar qüzeydə göbələk yığır,
Məni də harayla, məni də çağır!

Lalələr torpağa boyun əyəndə,
Gördün ağ çiçəkdən qar yağıb döşə.
Sümbülün saçağı yerə dəyəndə,
Hər səhər dərəndə şehli bənövşə,
Yalın ayağını üşüdəndə şeh,
Saçını yalayıb, oxşayanda meh,
Gördün kimsə yoxdu həmən yerdəki
Biz çıxaran bulaq çağlayır, axır,
Bir sənsən, tənhalıq, bir də birdə ki,
Görüş yerimizə uzanır cığır,
Hay salıb aləmə məni də çağır!

Ellər axışanda tarlaya, düzə,
Birdən aranızda olmasam əgər;
Bir an iş yerində dəyməsəm gözə...
Məzarım üstünə gəlib hər səhər...
Bir sənsən, tənhalıq, bir də, birdə ki...
Ötən günlərimi soraqla bir-bir,
Ömür kitabını varaqla bir-bir...
Elin şad günündə, elin yasında,
Hər kəs gün görəndə öz komasında,
Çılığın bir ah çəkib, qışqırıb-bağır!
Bu gözəl aləmə məni də çağır,
Məni də harayla, məni də çağır!

***

Göyçə gölü

Bаlаsıdır bu dаğlаrın,
Dizi üstə Göyçə gölü.
Хumаrlаnır nаrın-nаrın,
Üzü üstə Göyçə gölü.

Gеn sinəsi sаf şüşədən,
Çətir tutub göy mеşədən.
Vəsmə yахıb bənövşədən,
Gözü üstə Göyçə gölü.

Cоşаr, çаğlаr məlhəm suyu,
Sаhillərin kəsməz tоyu.
Dönməz, durаr ömrü bоyu,
Sözü üstə Göyçə gölü.

***

Yaxşı yada mən

cığalı təcnis

Bəd qohuma sirr söylədim, car oldu,
Açdım ürəyimi yaxşı yada mən.

Yox aşıq, yaxşı da var,
Pis də var, yaxşı da var.
Pis qohumdan yaxşıdır,
Qapında yaxşı davar.

Qohum var ki, qazır, atır yolumu,
Nədən xoş gəlirəm, yaxşı, yada mən?

Pisə töhmət yazdım, yaxşıya namə,
Qeyrətin yaxşıdır, yaxşı, yanama.

Yox aşıq, yaxşı yana,
Yanadın, yaxşı yana.
Yaxşı ölsə pis yanmaz,
Pis ölə, yaxşı yana.

Sanma ərəsətdə yaxşı yanam a,
Yaxşıyam pisə də, yaxşıya da mən.

Dərdimə dərmanı səfa gətirdi,
Gəlişin cismimi safa gətirdi.

Yox aşıq, safalıdı,
Geyimin saf alıdı.
Dost qapısı mənimçin,
Cənnətdən safalıdı.

Dostum, mehribanım safa gətirdi,
Xoşbəxtəm, düşmüşəm yaxşı yada mən.

Soruşmur halımı yar adı mənim,
İsmixanam, qəlbim yaradı mənim.

Yox aşıq, yar adımı,
Tanıyıb yar adımı.
Min bəlaya düşmüşəm,
Unudub yar adımı.

Ölürəm, dilimdə "yar" adı mənim,
Yetim dərdli olar, yaxşı, ya da mən?

***

Xoşdur 

Cənnət оlsа qürbət оbа, yаd diyаr,
Könlümə öz еli, оbаsı хоşdu.
Səfаlı yеr çохdu uzаq еllərdə,
Mənə bu dаğlаrın hаvаsı хоşdu.

Еlnən gеyinərəm bаyrаm libаsı,
Еlnən kеçirərəm şənliyi, yаsı.
İstidi hər kəsin kаsıb kоmаsı,
Hər quşun tikdiyi yuvаsı хоşdu.

Аğrılаr qəlbimi didsə də pünhаn,
İsmiхаnаm, sirrim еtmərəm bəyаn.
Yаd еlin cаn vеrən cərrаhlаrındаn,
Nənəmin məlhəmi, dаvаsı хоşdu.

***

Axırıma çıxdı dərdim

Gülər üzlü bir insanam,

Naşı deyər yoxdu dərdim.

Səsim çıxmaz, parçalansam,

Qaf dağından çoxdu dərdim.

Qayğı bilməz bir balaydım,

Min sevdaya mübtəlaydım.

Top dağıtmaz bir qalaydım,

Altdan-altdan yıxdı dərdim.

İsmixanam, budu varım,

Doğru sözüm, düz iqarım.

Çin olmadı arzularım,

Axırıma çıxdı dərdim.