Qan içində sevgi, 27 illik həsrət, “məni öldür, get...” - FİLM KİMİ HEKAYƏT - III HİSSƏ

19:19 / 29.07.2019
Baxılıb: 3996

Belə deyirlər; sevgidə son yoxdur. Bitən sevgi yoxdur, bitmiş kimi görünən sevgilər vardır. Sevgi bir ürəkdən o biri ürəyə ən qısa yoldu, düzxətli bir yol. Heç bir yerə ani də olsa dönməyən bir yol. Və əgər o yol cəbhə xəttindən keçibsə, illərin, nə illər e, on illərin sınağından çıxıbsa...

Əslində, buna sınaq da demək olmaz. Harada sınayacaqdılar ki? 27, hə, düz 27 il idi ki bir-birini itirmişdilər. Amma hər şey belə başlamışdı…

Əvvəli: http://goyce.az/news.php?id=1011 

http://goyce.az/news.php?id=1012 

Bundan sonra daha iki dəfə görüşürlər. Hər dəfəsində də biri susur, o biri gülümsəyir. Danışmağa söz çox, istək bol olsa da, amma müharibənin acı üzü idimi, ya nə idi, sevgilərini də ürək dolu bölüşə bilmirdilər.

 

5 may 1992-ci il, Şuşa.

 

Artıq Şuşa ətrafında həlqə daralır. Ermənilərin şəhərə girməsi an məsələsidir. Həmin gecə o, dəhşətli bir yuxu görür; Şuşanın hər tərəfindən müxtəlif rəngli balqabaqlar boylanır. Ona tərəf gəlir. Və bu balqabaqlar getdikcə çoxalır. Dik atılır yuxudan gecə yarısı. Qan-tər içində postu yoxlamağa qalxır.

Ayın 6-sı nisbətən sakit keçir. Ürəyinə nəsə dammış kimi, tibb məntəqəsinə getmək istəyir. Amma postu da qoymaq olmazdı. Ürəyi isə onun yanında qalır.

- Yuxuda gördüklərim mayın 7-də həqiqətə çevrildi. Ermənilər dörd bir tərəfdən Şuşaya hücuma keçdilər. Bizim durduğumuz Quşçu postunda 30 nəfər idik. Axşama yaxın bizim posta doğru xeyli erməni irəlilədi. Dəhşətli atışma düşdü. Ermənilərin başında qəribə formada dəbilqələr vardı. Qollarında ağ rəngli parça bağlamışdılar. O dəbilqələr mənə yuxumu, həmin o balqabaqları xatırlatdı. Dörd yanımızı əhatəyə alıb, rusca “Türklər, mühasirədəsiniz, təslim olun” deyə bağırırdılar. Mən onların sifətini hələ də unutmamışam. Dəmir rəngindəydilər. Elə bir yüksək dozalı narkotikdən istifadə etmişdilər. Döyüş uzandı. Xeyli itki verdik. 6 nəfər qalmışdıq. Arxada 5 nəfərimiz yarıuçuq bir tiklinin içində sığınacaq tapmışdı. Ermənilər qumbaraatanla oranı da vurdular. Üç nəfər oradaca şəhid oldu. Fikirləşdim ki, bu da axırı, sonum çatdı. Bir qədər sürünüb, bir yarğanlıq vardı, özümü ora atdım. Gördüm ki, Natiq adlı bir əsgərimizi də vurublar, o da burdadır. Onun bir qolu yaralı, bir qolu isə sınmışdı. Məndən hardasa 5 metr aralıda idi. Dedim, sürün gəl, yanıma, sən açıqdasan. Gələ bilmirdi, hərəkət edə bilmirdi. Məndə bir qumbara vardı, biri də onda. Onun da qumbarasını alıb, öz qumbaramla hazır saxladım ki, ermənilər gələn kimi özümü də, bacardığım qədər onlardan da partladım. Bu vaxt Natiq yalvardı ki, sən özünü, onları partladacaqsan, şəhid olacaqsan. Məni isə əsir alacaqlar. Məni öldür, sonra get bildiyini elə. Onun bu sözlərindən dəhşətə gəldim. Necə yəni məni öldür? Adam da döyüş yoldaşını öldürər? Ağlım üstümdə deyildi. Nə bunu vura bilirəm, nə də özüm erməninin üstünə gedib onları və özümü partlada bilirəm. Ermənilər isə 10 metrliyimizdə durub, sadəcə bizi görmür. 

 

Və…

Və bu vaxt elə bir möcüzə baş verir ki…

Haradansa bir sağsağan qonur onun qarşısına. O addım atdıqca sağsağan üzü ona tərəf durub, cükküldəyir. İki-üç addım atıb, dayanır. Geri dönür. Natiqin yanına qayıdır. Bu vaxt sağsağan da uçub gəlib onların yanına qonur. Və yenidən cükküldəməyə başlayır.

- Bax, həmin sağsağan məni ermənilərin üstünə getməkdən xilas etdi. Amma indi ən dəhşətlisi o idi ki, bayaqdan qumbaraların həlqəsini çıxardıb, ovcumda sıxıb, hazır saxlamışdım. Barmaqlarımı azca açsam, partlayacaqdı. İndi onları yerinə salmaq lazım idi. Natiqdən kömək istəsəm də, xeyri olmadı. Çünki qolları qalxmırdı. Birtəhər dişimlə qumbaranın birinin halqasını yerinə saldım. Sonra o birini rahat eləyə bildim.

Onlar axşama qədər Natiqlə həmin yerdə gizlənirlər. Axşam Natiqi çiyninə alıb, üzü şəhərə tərəf irəliləyir. Deyir, yolda meyit və yaralılardan tərpənmək olmurdu.

- Bilmirdim Natiqi daşıyım, ya digər yaralılara kömək edim. Səhərə yaxın daha iki əsgərə rast gəldim. Bizim batalyonun uşaqları idi. Günorta Zarıslıya çatdıq. Bizim batalyonun sağ qalanlarının hamısı orda idi. Natiqi təhvil verib, bildirdim ki, xeyli şəhidimiz və yaralımız qalıb. Amma hamı sanki key kimiydi. Geri qayıtmaq istəmirdi heç kim. Ümidləri yox idi. Amma siz təsəvvür edin, ermənilər bir gün ərzində Şuşaya girməyə qorxmuşdu. Şəhərin boş olduğuna inanmamışdılar. Hə, elə Zarıslıda öyrəndim ki, Tofiq Oğuz da şəhid olub. Deyirdilər ki, başından ağır yaralansa da sonacan döyüşüb. Onun əsir alınması barədə deyilənlər boş söhbətdi. Tofiq heç vaxt əsir düşməzdi. Sonuncu dəfə elə bizim postu, Quşçu postunu yoxlamağa gəlmişdi. Mənə dedi ki, gedirəm, sizə kömək göndərəcəm. Elə yoldaca ermənilərin pusqusuna düşüb... 

 

7 may 1992-ci il, Şuşa.

Şəhər aramsız bombalanırdı. Şuşada mərmi dəyməyən bina qalmamışdı. Ümumiyyətlə, şəhər şəhərlikdən çıxmışdı.

- Çox miskin, əlacsız bir vəziyyətə düşmüşdü şəhər. Şuşada elə bir abı-hava yox idi ki, bizə kiçik də olsa ümid versin. Nəinki insanlar, sanki şəhərin özü də usanmışdı. Əldən düşmüşdü. Bizim tibb məntəqəsi musiqi məktəbində yerləşirdi. Hələ mayın əvvəllərində ermənilər məntəqənin yerləşdiyi binanı vurmuşdular. Artıq orda qalmaq olmazdı. Ona görə də rəhmətlik Albertin (Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Albert Aqarunovu nəzərdə tutur - S.S.) tapşırığıyla məni və Raygülü xüsusi təyinatlı qüvvələrin yerləşdiyi binaya apardılar. Sonradan öyrəndik ki, Albert bizi qorumaq üçün bu addımı atıb. Elə rəhmətliyin ölüm xəbərini də orda eşitdik. Azər həkim isə ön xətdə qaldı. Çünki ağır yaralılar vardı.

Mayın 8-i o, Raygül və digər sağ qalan əsgərlər Şuşanı tərk etməyə başlayırlar. Yenə həmin qorxulu Daşaltı yoluyla Laçına qədər gedirlər.

- İnanmazsınız, robot kimi idik. Nə etdiyimizi bilmirdik. Sanki kimsə beynimizə proqram yerləşdirmişdi ki, bunu edin. Elə Şuşada da. Yaralı gəlirdi, hissiz, emosiyasız, soyuqqanlı öz işimizi görürdük. Elə Şuşanı tərk edəndə də. Keyləşmişdik. Doğrudanmı, biz bu şəhəri tərk edirik? Doğrudanmı, ermənilər Şuşanı alacaq? Yuxu kimi gəlirdi. Amma yuxu deyildi...

Hələ Şuşanı tərk etməmişdən əvvəl ona Samir adlı bir oğlan yaxınlaşır. Əslən Xaçmazdan imiş Samir. Könüllü gəlibmiş. Özü də 18 yaşında.

- Ən kiçiyimiz idi dəstədə. Mənə yaxınlaşdı ki, bacı, sənə sözüm var. Dedim nə olub? Cibindən çıxarıb əl qumbarası verdi. Dedi, al saxla, Allah eləməsin, birdən əsir düşə bilərsən. Özünü partladarsan. Çox pis oldum. Kövrəldim. Onda, məhz onda anladım ki, mən hardayam, müharibə nə amansız bir şeydir, nə sərt üzü varmış. Qayıtdı ki, istifadə edə bilirsən? “Hə”, dedim. Çünki Gəncdə orta məktəbdə hərbi hazırlıq fənnini keçmişdim. Avtomatdan atəş açmağı belə bilirdim.

Laçındakı hospitalda bir gün qalırlar. Elə Azər həkimi də orda tapırlar. Deyir, dörd bir yandan bombalanırdı Laçın həmin ərəfədə. Amma bir gündən sonra onları Laçından çıxarırlar. O, Raygüllə bərabər Gəncəyə qayıdır. Bir müddət sonra isə Bakıya gedir.

Tofiq Oğuzun Azərbaycan Qarabağı Könüllü Müdafiə Dəstəsinin sağ qalmış döyüşçülərinin yeni batalyon yaratdığını eşidir. Və Ağdam cəbhəsinə üz tutur. Həmin qumbara da cibində. O qumbara ki, onunla Ağdam döyüşlərində də bir yerdə olur, sonra kəşfiyyatçı hazırlayan məktəbdə oxuyur, orda da qumbaranı özündən kənara qoymur, dəfələrlə düşmən arxasına keçir, məhz o qumbara, 18 yaşlı Samirin ona verdiyi qumbarayla. Və o qumbaradan bir də tərxis olunanda ayrılacaqdı. Amma ona qədər… Ona qədər hələ o qədər hadisələr baş verəcəkdi ki…

P.S. Yeri gəlmişkən, mən qəhrəmanımızla görüşəndə ona zəng gəldi. Sən demə, Samirin oğlu əsgərlikdən gəlibmiş. Onu da mərasimə dəvət edirdilər. Möcüzə kimi…

Səbuhi Sədəf

lent.az

 


Etiket:
Xəbərlər

Leyla Əliyevanın doğum günüdür
 

03.07.2025

RƏSULLU ŞƏHİDLƏRİ

03.07.2025

İslam Ələsgərli – 100

23.06.2025

Gürcüstanda azərbaycanlı alimin elmi araşdırmalarından bəhs edən məqalə dərc olunub

20.06.2025

Novrəs İmanla Ayrım Əhmədin ikinci deyişməsi

18.06.2025

BİR SÖZÜN SEMANTİKASI  VƏ YA  “AŞIĞIN QURBAN ÖLDÜRMƏSİ”

11.06.2025

QAİ - Basarkeçər İcması adından təbrik edir, cansağlığı və yeni uğurlar arzulayırıq.

11.06.2025

Naxçıvan Kikboksinq İdman Klubunun açıq birinciliyi keçirilib

04.06.2025

“Qərbi Azərbaycan Kuboku” uğrunda II minifutbol çempionatının açılış mərasimi keçirilib

02.06.2025

Prezident: "İrəvan qazılığının fəaliyyətinin bərpası tarixi ədalətin təmin olunmasıdır"

26.05.2025

Professor Mahirə Hüseynova ermənilərə cavab verdi - FOTO

22.05.2025

Ulu Öndərin adı Azərbaycan tarixinə qızıl hərflərlə yazılıb ŞƏRH

10.05.2025

ADNSU-da “Heydər Əliyev və Azərbaycanın Suverenlik Yolu” mövzusunda tədbir keçirilib

08.05.2025

İkinci Dünya savaşında  Pəmbək azərbaycanlılarının iştirakı yeni informasiyalar işığında

07.05.2025

Aşıq Ələsgər xalq dilinin ədəbi dilimizə çevrilməsi missiyasının “nidasını qoydu”.

06.05.2025

Aşıq Ələsgərin yaradıcılığında qadın obrazlarına elmi baxış...

26.04.2025

Qərbi Azərbaycan Araşdırmalar Mərkəzi və Filologiya fakültəsinin birgə təşkilatçılığı ilə “Konstitusiya və Suverenlik İli” çərçivəsində “Qədim yurd yerlərimiz, söykökümüz – Aşıq Ələsgər” adlı tədbir keçirilib.

24.04.2025

Ömürlərə bəzək və töhfə verən ömrünüz bərəkətli olsun!

01.04.2025

Bakı qırğınları Mart soyqırımının kulminasiya nöqtəsi idi, amma sonu deyildi

31.03.2025

Kəlbəcərdə "Novruz"  adətləri

19.03.2025

Suraxanıda Novruz bayramı təntənəli qeyd olunub

18.03.2025

17 mart 2025-ci ildə ADA Universiteti və Qərbi Azərbaycan İcmasının Gənclər Şurasının birgə təşkilatçılığı ilə “Qərbi Azərbaycan mövzusu 100 ildə ” adlı dəyirmi masa keçirilib.

17.03.2025

FƏDAKAR ELM VƏ İNSANLIQ MÜCƏSSƏMƏSİ

14.03.2025

Əhliman Əmiraslanov: Qərbi Azərbaycan məsələsində əsl ədalətin bərpa olunacağına əminik

11.03.2025

FİTRİ İSTEDAD SAHİBİ

08.03.2025

Azərbaycan Yazıçılar Birliyində “Adım Ələsgərdi…” kitabının təqdimatı olub

07.03.2025

XOCALIYA ƏDALƏT! 

26.02.2025

Balaxanıda bir əsrlik tarixi olan neft quyusuna “ADNSU-100” adı verilib.

20.02.2025

“Tariximizin işığında - Qərbi Azərbaycanın izi ilə”

16.02.2025

Gənc vətənpərvər Pensilvaniya Universitetində

16.02.2025

Şair-publisist Yusif Nəğməkarın “Ələsgər zirvəsi” kitabının təqdimat mərasimi iştirakçılarına!

13.02.2025

Sənin görüşünə sürünə-sürünə də olsa gələrəm, Göyçəm

12.02.2025

Paşinyan unudur ki...

11.02.2025

ATALARIN YOLU OĞULLARIN YOLUDUR

10.02.2025

...yazmasam, gələcəyimizin işığını sönməyə qoymayacaq gənclik məni bağışlamaz.

06.02.2025

Gənclər Günü münasibətilə “Qərbi Azərbaycana qayıdış” mövzusunda tədbir təşkil edilib 

01.02.2025

MƏŞƏDİ QASIMIN ŞƏHİD NƏTİCƏSİ

01.02.2025

GÖYÇƏ MAHALI, BASARKEÇƏR RAYONU BALA MƏZRƏ KƏNDİNİN QISA TARİXİ

30.01.2025

BÖYÜK NƏRİMANLILAR SİLSİLƏSİNDƏN - ŞAHMALI QASIM OĞLU QURBANOV

28.01.2025

Şirazi İbrahimov Basarkeçər gəncləri tərəfindən “GƏNCLƏRİN DOSTU” adına layiq görüldü.

27.01.2025

Mükafat qalibi: "Daha çox gənci elmi fəaliyyətə cəlb edəcəyik"

26.01.2025

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev Şəhidlər xiyabanında 20 Yanvar şəhidlərinin əziz xatirəsini yad edib.

20.01.2025

Aşıq Nəcəfin övladları necə qətlə yetirildi?

19.01.2025

Qərbi Azərbaycan gənclərinin birliyi tarixi torpaqlarımıza qayıdışın gələcəyinə atılan güclü təməldir

17.01.2025

Gümrü avtovağzalı, siyasi büro və 35 qəpiklik daraq - Hikmət Babaoğlu yazır

16.01.2025

GÜCLÜ DÖVLƏT

11.01.2025

Qərbi azərbaycanlıların doğma yurdlarına qayıtması dayanaqlı sülhün təminatıdır

11.01.2025

AŞIQ ƏLƏSGƏR FENOMENİNƏ YENİ POETİK BAXIŞ

11.01.2025


"Yeni dünya düzəninin formalaşmasına Azərbaycanın öz strateji baxışı var"- MÜSAHİBƏ

10.01.2025

Ter-Petrosyanın açıq etirafları məhkəmə araşdırması üçün təkzibolunmaz faktlardır ŞƏRH

08.01.2025
Bütün xəbərlər